Kulit 'no? Paranga kahapon lang ung summer vacation tapos ngayon, halos kalahati na ng school days. Bilis talaga ng panahon. Walang tigil na nangyayari. Hindi mo rin alam kung ano ang mga kalabasan kung gagawin mo ito o gagawin mo iyan. Pero, nasa iyo naman yan kung paano mo gagawin. Kung maayos mong ginawa, expect for a better tomorrow. Pero kung niloko at di mo naman sineryoso, naku! Sira ang kinabukasan mo.
Nang marinig ko ung Stay My Baby ni Miranda Cosgrove, naalala ko lahat ng mga pinag-gagawa ko nung summer. Naalala ko kung paano ang pag-gising at pag-tulog ko nun. Naalala ko rin kung sino ung mga lagi kong kausap tuwing nag-puplurk ako. Naalala ko rin kung ano ung mga pinapanood ko. Naalala ko rin ung mga blogs ko. Naalala ko rin ung mga text messages na na-send ko. Madami akong naalala. Mga alaalang hindi na halos nabura sa isipan ko, kaya't nandito'y para mapahiwatig sa mga tao.
Bakit ko pa kasi nilipat sa Channel 69 ung TV? Bakit ko ba binuksan ung Multiply ko at naisipang mag-basa ng mga blogs? Bakit ba sinearch ko ung Ned's Declassified School Survival Guide bigla-bigla? Bakit ba na-LSS parin ako sa Stay My Baby? Bakit ba naka-save parin ung mga messages ko nung summer sa cellphone ko? Bakit ba?! Bakit?!!
Madami akong na-realize simula nung matapos ung summer vacation ko. Na-realize ko na mainit parin. Di lang talaga na April at May lang maanit na panahon ngunit kasama na rin ang June hanngang September. Yata. Na-realize ko din na bawal na pala akong mag-computer pero pilit ko paring mag-laro kahit sinesermunan na ako ng tatay ko. Eh, paano namang di ako susunod? Eh, sayang naman ung pinaghirapan kong Karma Points! Diba? Mahirap naman talagang magpataas ng Karma sa Plurk ah. Sino kontra? Upakan na yan!
2 buwan na nasa bahay, marami na ring nangyari. Bakit ganun? Pero ngayon may pasok na. Halos every week or every month lang may special na nangyayari. Di katulad nung summer eh, halos everyday may special events na nagaganap kaya di naman masyadong boring kahit na boring parin kahit papaano.
August na ngayon. Buwan na ng wika. Naalala ko kung paano namin sinelebrate ung Buwan ng Wika namin nung first year ako. Feeling ko eh first year ako. Pero tuwing Math, feel ko second year dahil may mga squareroots, inequalities, transversal, intervals, parallel lines, skew, tranposition, functions, cos, tin, tan, log, ano pa? First week palang naman kaya wala pa halos nangyayari. Pagkatapos ng August eh Math and Science Month naman. Tapos, Scouting, Field Demo Practice, Family Day, New Year, Valentines, tapos, Graduation na. :(
Isang taon na magkasama eh, parang isang minuto lang. Kung aalalahanin ko lahat ng mga ginawa namin nung first year, kung babasahin ko ulit ung journal na ginawa, *ewan ko ba kung bakit meron ako nun*, kung titignan ko ung farewell video na ginawa ko, kung titignan ko ung mga pictures sa friendster ng I - Rousseau, eh, parang isang minuto o isang araw lang namin ginawa lahat ng mga yun eh. Pero, kung may time machine lang, at i-relive namin ung buhay first year, ganun ulit ung feeling.
Iba na talaga ang nagagawa ng panahon ngayon. Minsan nakapagpabago ng katauhan, minsan naman wala lang. Para bang isang anghel na nagpipigil ng isang conversation. Speaking of that, na-weweirdohan na ako dun. Lagi na lang nangyari sakin yun. Anyway, basta. Malaking factor sa buhay natin ang oras. Hindi tayo mabubuhay kung wala ito. Walang mangyayar sa'tin kung wala ang time. Kaya time is gold. Keep it and treasure it.
Nang marinig ko ung Stay My Baby ni Miranda Cosgrove, naalala ko lahat ng mga pinag-gagawa ko nung summer. Naalala ko kung paano ang pag-gising at pag-tulog ko nun. Naalala ko rin kung sino ung mga lagi kong kausap tuwing nag-puplurk ako. Naalala ko rin kung ano ung mga pinapanood ko. Naalala ko rin ung mga blogs ko. Naalala ko rin ung mga text messages na na-send ko. Madami akong naalala. Mga alaalang hindi na halos nabura sa isipan ko, kaya't nandito'y para mapahiwatig sa mga tao.
Bakit ko pa kasi nilipat sa Channel 69 ung TV? Bakit ko ba binuksan ung Multiply ko at naisipang mag-basa ng mga blogs? Bakit ba sinearch ko ung Ned's Declassified School Survival Guide bigla-bigla? Bakit ba na-LSS parin ako sa Stay My Baby? Bakit ba naka-save parin ung mga messages ko nung summer sa cellphone ko? Bakit ba?! Bakit?!!
Madami akong na-realize simula nung matapos ung summer vacation ko. Na-realize ko na mainit parin. Di lang talaga na April at May lang maanit na panahon ngunit kasama na rin ang June hanngang September. Yata. Na-realize ko din na bawal na pala akong mag-computer pero pilit ko paring mag-laro kahit sinesermunan na ako ng tatay ko. Eh, paano namang di ako susunod? Eh, sayang naman ung pinaghirapan kong Karma Points! Diba? Mahirap naman talagang magpataas ng Karma sa Plurk ah. Sino kontra? Upakan na yan!
2 buwan na nasa bahay, marami na ring nangyari. Bakit ganun? Pero ngayon may pasok na. Halos every week or every month lang may special na nangyayari. Di katulad nung summer eh, halos everyday may special events na nagaganap kaya di naman masyadong boring kahit na boring parin kahit papaano.
August na ngayon. Buwan na ng wika. Naalala ko kung paano namin sinelebrate ung Buwan ng Wika namin nung first year ako. Feeling ko eh first year ako. Pero tuwing Math, feel ko second year dahil may mga squareroots, inequalities, transversal, intervals, parallel lines, skew, tranposition, functions, cos, tin, tan, log, ano pa? First week palang naman kaya wala pa halos nangyayari. Pagkatapos ng August eh Math and Science Month naman. Tapos, Scouting, Field Demo Practice, Family Day, New Year, Valentines, tapos, Graduation na. :(
Isang taon na magkasama eh, parang isang minuto lang. Kung aalalahanin ko lahat ng mga ginawa namin nung first year, kung babasahin ko ulit ung journal na ginawa, *ewan ko ba kung bakit meron ako nun*, kung titignan ko ung farewell video na ginawa ko, kung titignan ko ung mga pictures sa friendster ng I - Rousseau, eh, parang isang minuto o isang araw lang namin ginawa lahat ng mga yun eh. Pero, kung may time machine lang, at i-relive namin ung buhay first year, ganun ulit ung feeling.
Iba na talaga ang nagagawa ng panahon ngayon. Minsan nakapagpabago ng katauhan, minsan naman wala lang. Para bang isang anghel na nagpipigil ng isang conversation. Speaking of that, na-weweirdohan na ako dun. Lagi na lang nangyari sakin yun. Anyway, basta. Malaking factor sa buhay natin ang oras. Hindi tayo mabubuhay kung wala ito. Walang mangyayar sa'tin kung wala ang time. Kaya time is gold. Keep it and treasure it.
Doesn't make any sense, does it?
-- j'Boe. :D
No comments:
Post a Comment