An Ordinary Day

Pa-blog blog lang dahil walang magawa.

Amp amp. Dang-boring ngayong araw. Since kaninang umaga pa. Nakaaantok naman 'tong araw na ito. Up to now, antok parin ako. Wala naman akong magawa kundi kumain, manood ng tv, at mag-net. Daily routine na naman. Nga pala, redunduncy ba yung daily routine? Maitanong nga sa mga english teacher sa school.

Now Playing: Sugar. :) Grabe ang LSS ko diyan. Since na nung marinig ko yung kantang yan, di na nawala sa isip ko ung linyang, "Da double dee double da..." "My lips like sugar..." "I'm sweet like..." Yan. Para bang Nobody. Pero, mas naka-LSS parin ung Nobody. Wala paring makatalo. Haha. Usapang LSS na. :P

Speaking of songs, kulit ng mga taong kumakanta ngayon sa bahay ng pinsan ko. Naka-laptop nga pala ako ngayon. Medyo nahihirapan kasi sa pad lang ung gamit ko as mouse. Hirap mag-shift from one site to another. Anyways, sa mga makukulit na kukanta sa labas, baka mabato pa kayo ng kamatis diyan. Pero, pwede ah, mabenta kayo sa pamilya namin. Tuwang-tuwa lahat. HAHA! XD

Now playing: You Belong With Me. :)) Isa pang magandang kanta ni Taylor Swift. Nakapasok na ito sa Daily Top Ten kaya na-DL ko na agad. DL = Download. Sa mga ndi nakaaalam ng DL yun. :P Hehe. "You belong with me. heeee."

Mukha na tuloy Plurk itong blog na ito. Puro, status na eh. Adeek na si Jerboe ulit! Haha. High na naman. Ndi naman nakainom ng kape. Speaking of, gusto ko na naman ng Coffee Crumble. Forgot to mention, yan na ung pinaka-favorite kong flavor ng icecream ko. :) Sarap kaya. Adeek na ako sa kape eh. Mocha Frappe!!!

Umulan ngayong araw. Di tuloy natuloy ung swimming sana namin sa EcoFarm something. I know, but it's a resort kind of EcoGetAway sort of thing. Maganda naman ung resort kahit papano. Pero, dahil sa bagyo, ayun. Di tuloy kami natuloy ngayong araw. Actually dapat nga kahapon pa kami nandun. Eh kaso, ung pinsan ko nasa hospital dahil sa kanyang entertainment samin nung nag-skateboard siya at bigla na lang siyang nawala. Para bang bulang pinutok ng isang batang tawa ng tawa or pwede ring isang taong nahulog sa isang manhole habang hinahabol niya ung holdaper na kumuha ng wallet niya. HAHA! Di talaga ako maka-get over sa ginawa ng pinsan ko. XD

Speaking of di maka-get over's, merong sinabe ung tito ko: "Zipalak". Know what's that? Yun ung mga plastic bags na pwedeng ma-lock. Actually, yung correct pronunciation is, "Zip-a-lak/lock". Eh, nagmamadali yata kasi may national assembly pa sa Malakanyang with Madame President about sa forest preserve treaty sa Sabah. Eh ayun, sinabe na lang niya na zipalak. New word sa vocab. ko. :P Okay. May natutunan na naman akong ituturo ko sa inyo, readers. XD

Another get-over, eh ung pinsan ko namang isa. Don't be confused with my other pinsan who fell out from the skateboard. Pero ito naman eh, sa sobrang pagmamadali eh, isa na siyang laughing stock sa bahay ng pinsan kong nahulog sa skateboard. Siya naman si pinsang nagmamadali kaya wala na siyang time para kausapin kami. Here's the story. Nag-order ung pinsan ko ng dalawang large yellow cab pizzas. Eh umuwi muna si pinsang nagmamadali sa kanilang bahay para maligo, kaya nagmadali siya para may maabutan naman siya. Kaya ayun, sabi ni pinsang nahulog, "Ang puti ng mukha mo." Sabi naman ni pinsang nagmamadali, "Naputi talaga ung mukha ko." Wala nang tigilan yan ah. Basta. I-gets niyo na lang. :D

Now playing: How Do You Sleep. :)) No comment.

Ciao, Guys.