Naalala niyo pa ba ung isang blog ko about sa di-swipe na ID namin? Well, nung nagpapicture kami nung kahapon, June 1, something surprises me as Ma'am said some lines. Here's how the story goes.
8:37 a.m. ang oras ng paggising ko. Pero, nakakatamad pang tumayo. Pero, sanay na ako eh. So, lagi na akong tumatayo agad pag gising. Chineck ko kung meron akong text messages. And i did. So, punta ako sa salas at nag-GM na. Simpleng "good morning. :)" lang ung nilagay ko. Nakakatamad kasi mag-GM nun eh. Anyway, nagpabili na si momi ng almusal. Pancit canton. HAHA. Wala makain eh. Yun na lang. So, kain, ligo, bihis, alis na kami. Aga nga namin umalis. Eh, 10 pa naman yun. Alis namin mga 9. Pero, ewan ko ba, 10 na kami nakapunta sa school. Weird.
Nung makapunta sa school, nakita ko ung adviser namin at social studies teacher. Siyempre, "Hi, Sir" ung sinabi ko. Pati na rin ung ibang teacher. Nung makapunta sa OSA. Nakasalubong namin si Ma'am Juaton. At sabi, dapat school uniform daw. Eh, wala naman sinabeng school uniform samin. So, civilian kami. Gagawin na lang is na magsusuot na lang ung uniporme habang nag-papapic. Simple as that. So, binigyan na kami ng form para sa picture taking. Tatawagin na lang ung number namin para organized naman ung event. HAHA.
Nag-intay lang kami ng ilang minuto nang dumating na ung kapitbahay namin na taga-Harrell din. So, di na kami OP sa isang classroom. At nag-kwentuhan na kami about sa school. Habang nag-kwekwentuhan. Pumunta naman samin ung dalawa kong kaklase kasi OP na sila sa kabilang room. So, kwentuhan, soundtrip, laughtrip kami. Ingay nga namin. 3 lang kaming 2nd year's dun sa room. Ewan ko kung meron pang iba. Siguro transferee na ung iba. Kaya di namin alam kung 2nd year ba yun or hindi. Ngayong araw ko rin nakita ung mga books ko. 11 books. HAHA. Dami.
Habang nag-kwekwentuhan kami. Dumating si Ma'am Juaton. Binigay ko na agad ung ballpen niya na hiniram namin. Wala kasi kaming ballpen nun eh. Malay ba namin na may form na ganun. Anyway, inexplain niya sa mga parents kung bakit ang aga naman nung picture taking ng ID. Kasi nga daw, December na, wala paring ID ung ibang estudyante. Hindi kami yun. Kasi, lahat kami may ID. So, di kami kabilang sa mga yun. So, the earlier the better naman eh. Tapos, ndi naman kami nakikinig kay Ma'am Juaton kasi, tuloy parin ung kwentuha namin. Pero ako, all ears ako sa paligid ko. Kaya narinig ko ung mga sinabi ni Ma'am. Tapos napatigil kami ng kwentuhan na marinig namin na di-swipe na daw ung ID?!! What? Naks naman. Parang credit card na ung ID namin. HAHA. So, nagkatotoo ung kwentuhan namin nung practice nung recognition. Weird. Narinig yata nila Ma'am Juaton ung kwentuhan namin nun kaya nagawang di-swipe na "DAW" ung ID. Note: Di pa sure kung di-swipe nga. Mukhang nagloloko lang si Ma'am. :)
Nang matawag ung number ng kaklase ko. Kasi number nila is 5 and 8. So, nagready na kami. Number ko is 18. Layo pa. Pero, ambilis nung picture taking. Pero, antagal naming naghintay sa school bago mapicturan. 1 hour kaming naghintay dun. Yung mga kaklase ko naman siguro 3 or 2 hours na. Aga kasi nila pumunta eh. Excited? Nung matapos na. Umuwi na agad kami. YEY!
8:37 a.m. ang oras ng paggising ko. Pero, nakakatamad pang tumayo. Pero, sanay na ako eh. So, lagi na akong tumatayo agad pag gising. Chineck ko kung meron akong text messages. And i did. So, punta ako sa salas at nag-GM na. Simpleng "good morning. :)" lang ung nilagay ko. Nakakatamad kasi mag-GM nun eh. Anyway, nagpabili na si momi ng almusal. Pancit canton. HAHA. Wala makain eh. Yun na lang. So, kain, ligo, bihis, alis na kami. Aga nga namin umalis. Eh, 10 pa naman yun. Alis namin mga 9. Pero, ewan ko ba, 10 na kami nakapunta sa school. Weird.
Nung makapunta sa school, nakita ko ung adviser namin at social studies teacher. Siyempre, "Hi, Sir" ung sinabi ko. Pati na rin ung ibang teacher. Nung makapunta sa OSA. Nakasalubong namin si Ma'am Juaton. At sabi, dapat school uniform daw. Eh, wala naman sinabeng school uniform samin. So, civilian kami. Gagawin na lang is na magsusuot na lang ung uniporme habang nag-papapic. Simple as that. So, binigyan na kami ng form para sa picture taking. Tatawagin na lang ung number namin para organized naman ung event. HAHA.
Nag-intay lang kami ng ilang minuto nang dumating na ung kapitbahay namin na taga-Harrell din. So, di na kami OP sa isang classroom. At nag-kwentuhan na kami about sa school. Habang nag-kwekwentuhan. Pumunta naman samin ung dalawa kong kaklase kasi OP na sila sa kabilang room. So, kwentuhan, soundtrip, laughtrip kami. Ingay nga namin. 3 lang kaming 2nd year's dun sa room. Ewan ko kung meron pang iba. Siguro transferee na ung iba. Kaya di namin alam kung 2nd year ba yun or hindi. Ngayong araw ko rin nakita ung mga books ko. 11 books. HAHA. Dami.
Habang nag-kwekwentuhan kami. Dumating si Ma'am Juaton. Binigay ko na agad ung ballpen niya na hiniram namin. Wala kasi kaming ballpen nun eh. Malay ba namin na may form na ganun. Anyway, inexplain niya sa mga parents kung bakit ang aga naman nung picture taking ng ID. Kasi nga daw, December na, wala paring ID ung ibang estudyante. Hindi kami yun. Kasi, lahat kami may ID. So, di kami kabilang sa mga yun. So, the earlier the better naman eh. Tapos, ndi naman kami nakikinig kay Ma'am Juaton kasi, tuloy parin ung kwentuha namin. Pero ako, all ears ako sa paligid ko. Kaya narinig ko ung mga sinabi ni Ma'am. Tapos napatigil kami ng kwentuhan na marinig namin na di-swipe na daw ung ID?!! What? Naks naman. Parang credit card na ung ID namin. HAHA. So, nagkatotoo ung kwentuhan namin nung practice nung recognition. Weird. Narinig yata nila Ma'am Juaton ung kwentuhan namin nun kaya nagawang di-swipe na "DAW" ung ID. Note: Di pa sure kung di-swipe nga. Mukhang nagloloko lang si Ma'am. :)
Nang matawag ung number ng kaklase ko. Kasi number nila is 5 and 8. So, nagready na kami. Number ko is 18. Layo pa. Pero, ambilis nung picture taking. Pero, antagal naming naghintay sa school bago mapicturan. 1 hour kaming naghintay dun. Yung mga kaklase ko naman siguro 3 or 2 hours na. Aga kasi nila pumunta eh. Excited? Nung matapos na. Umuwi na agad kami. YEY!
Some things just can't be explain with your senses.
Ano naman point nun?
Copyright 2009 -- Jerboe. :)
No comments:
Post a Comment